www.pięknoumysłu.com

” Nadciśnienie tętnicze i emocje tworzą z sobą nieoczekiwany związek”

Serce to pompa, która tłoczy krew, na przemian kurcząc się i rozkurczając. Krew wypompowywana z serca ma wyższe ciśnieniem niż ta, która do niego wraca.

Wynik pomiaru ciśnienia krwi składa się z dwóch liczb. Wyższa wartość określa ciśnienie, z jakim serce się kurczy i tłoczy krew do naczyń, natomiast niższa odpowiada ciśnieniu, gdy serce jest rozkurczone i napełnia się krwią. Jeśli masz wynik powyżej 140/90 mmHg, to znaczy, że cierpisz na nadciśnienie.

Ciśnienie nie jest jednakowe cały czas. W nocy jest zwykle mniejsze, natomiast w dzień może się zmieniać pod wpływem wysiłku fizycznego, zmęczenia lub stresu. Dlatego, aby prawidłowo je kontrolować, trzeba zrobić kilka pomiarów. Dopiero gdy podwyższone wartości będą się powtarzać, możesz podejrzewać nadciśnienie. Nie wolno tego lekceważyć, żeby nie dopuścić do poważnych powikłań.

Nadciśnienie nieodwracalnie niszczy wzrok, serce, naczynia i nerki. Co w rezultacie prowadzi do niewydolności serca oraz zwiększa ryzyko miażdżycy i udaru mózgu.

Epidemiologia

Na nadciśnienie tętnicze choruje coraz więcej osób. Szacuje się, że w Polsce 9,5 mln dorosłych Polaków w wieku od 18. do 79. roku życia choruje na nadciśnienie. Do tej liczby trzeba jednak doliczyć siedemnastolatków – 9% z nich ma nadciśnienie. 

Czynniki ryzyka nadciśnienia tętniczego

Czynniki ryzyka nadciśnienia tętniczego można podzielić na zależne i niezależne od nas.

Przyczyny nadciśnienia i czynniki ryzyka nadciśnienia, na które nie mamy wpływu, to:

• wiek – ryzyko nadciśnienia tętniczego powyżej 40. roku życia; u mężczyzn nadciśnienie często występuje ok. 45. roku życia, u kobiet częściej po 65. roku życia;
• obciążenie genetyczne – jeśli bliscy chorują na nadciśnienie, to istnieje nawet kilkukrotnie wyższe ryzyko nadciśnienia niż u osób bez obciążenia rodzinnego;
• pochodzenie etniczne – nie tylko nadciśnienie tętnicze, ale też takie powikłania jak udar mózgu, zawał serca i niewydolność nerek częściej występują u osób czarnoskórych.

Przyczyny nadciśnienia i czynniki ryzyka, na które mamy wpływ, to:

• złe nawyki żywieniowe, nieodpowiednia dieta, dużo soli w diecie – wszystko to zwiększa ryzyko nadciśnienia tętniczego;
• palenie tytoniu – nikotyna prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi w trakcie palenia i przez pewien czas po jego zakończeniu; z czasem u palaczy dochodzi do trwałego uszkodzenia naczyń;
• permanentny stres – skutkiem permanentnego stresu może być przyspieszona praca serca i nadciśnienie – taka sytuacja może doprowadzić do trwałego nadciśnienia;
• brak aktywności fizycznej – nieodpowiednia dieta i brak ćwiczeń prowadzą do nadwagi i otyłości; większa masa tkanek wymaga od układu krążenia wzmożonej pracy – wzmożona praca organizmu prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi i w konsekwencji do rozwoju nadciśnienia tętniczego.

Objawy nadciśnienia tętniczego

U bardzo wielu pacjentów nadciśnienie nie daje żadnych objawów, zwłaszcza w początkowej fazie choroby, gdy nieprawidłowości w ciśnieniu nie są aż tak duże. Poważniejsze symptomy pojawiają się, gdy dodatkowo dochodzi do powikłań, np. przerostu lewej komory serca czy rozwoju miażdżycy. Tym samym zwiększa się ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu. Nadciśnienie o charakterze wtórnym charakteryzuje się bardzo wysokim ciśnieniem, a sam chory może nie odpowiadać na leczenie.

U wielu pacjentów mogą pojawić się mało charakterystyczne dolegliwości w postaci:

• duszności;
• bólów głowy;
• zawrotów głowy;
• bezsenności;
• kołatania serca;
• potliwości;
• uderzeń gorąca;
• zaczerwienienia twarzy;
• małej sprawności fizycznej i psychicznej.

Wraz z rozwojem nadciśnienia zaczynają pojawiać się inne objawy, które są konsekwencją uszkodzenia narządów wskutek nieprawidłowych wartości ciśnienia tętniczego. Wówczas u chorego może dojść do:

• nieprawidłowej pracy nerek;
• problemów z prawidłowym czuciem i poruszaniem się;
• kłopotów ze wzrokiem;
• mniejszej sprawności intelektualnej;
• wychłodzenia kończyn;
• obrzęków kończyn.

ZAPRASZAMY DO KOMORY REVITANORMOBARIA

Przesłanką do stosowania terapii normobarycznej w kontekście chorób kardiologicznych były znane od dawna korzystne efekty leczenia tlenem w podwyższonym ciśnieniu.

Parametry wewnątrz komory stwarzają idealne warunki do zapobiegania incydentom wieńcowym, jak również pozwalają na szybszą rekonwalescencję po.

MEDYCYNA NORMOBARYCZNA, A SERCE – KILKA FAKTÓW

1. wysoka zawartość tlenu poprawia tolerancję wysiłku fizycznego i łagodzi nadciśnienie płucne, jednocześnie zmniejszając objawy niewydolności prawej komory serca
2. poprawia się stan psychofizyczny pacjenta
3. poprzez działanie tlenu dochodzi również do zmniejszenia częstości lub całkowitego ustąpienia objawów bólowych o charakterze wieńcowym
4. 70 x więcej dwutlenku węgla w komorze powoduje rozszerzenie światła naczyń krwionośnych przez co serce, jako pompa, nie musi pokonywać tak dużych oporów naczyniowych, by przepchnąć krew na obieg
5. ponadto CO2 stymuluje efektywniejszą wymianą gazową w naszych komórkach
6. molekularny wodór powoduje zwiększenie aktywności enzymów antyoksydcyjnych w surowicy i krwinkach czerwonych
7. połączenie podaży tlenu i wodoru (w wyższym niż atmosferyczne stężeniu) skutecznie zmniejsza obszar niedokrwienia i martwicy po dokonanym zawale serca – normalizacja pracy komór serca w obrazie EKG
8. zwiększenie ilości dostarczanego do organizmu tlenu powoduje zmniejszenie lub ustąpienie arytmii serca – przyczyną wystąpienia arytmii w chorobie wieńcowej jest nieprawidłowa pobudliwość elektryczna niedotlenionych komórek mięśnia sercowego
9. pobyty w komorze normobarycznej skutkują wzrostem pojemności minutowej serca (objętość krwi, jaką serce tłoczy w ciągu jednej minuty do naczyń krwionośnych) i zmniejszają częstość występowania hiperwentylacji u pacjentów.

SERDECZNIE ZAPRASZAMY !